ฉันความจำเสื่อม ไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยได้ทำร้ายใจ
ไม่เคยจำว่าเธอนั้นเคยทำให้ช้ำสักเท่าไหร่ หมดน้ำตาไปแค่ไหน
หากมันรั้งให้เธอไม่ไปจากฉันได้ ฉันยอม
ฉันความจำสั้น ไม่เคยจำถ้อยคำที่เธอเคยตัดพ้อยังไง
ไม่เคยจะจำที่เธอนั้นทำให้ร่ำร้องจะเป็นจะตาย
ฉันจำไม่ได้ ที่ยังทนโง่งมมากมายก็เพราะฉัน มันรักเธอเพียงคนเดียว
อาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้าย
แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง
ฉันความจำเสื่อม ไม่เคยจำเรื่องวันที่เรานั้นไม่เข้าใจ
ไม่เคยจะคิดว่าเราสองคนนั้นต้องแยกกันไป เข้ากันไม่ได้
มีแต่ความทรงจำสุดท้ายก็คือฉัน รักเธอเพียงคนเดียว
อาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้าย
แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง
จะให้ทำอย่างไร ถ้าในเมื่อใจฉัน มันรักเธอเพียงคนเดียว
อาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้
อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้าย
แต่ถ้าลองมาเป็นฉัน มีแค่เพียงหนึ่งเหตุผลที่ง่ายดาย
คือรักเธอ เกินกว่าใจของตัวเอง
อาจจะดูไม่ดีนัก ที่ตัวฉันเป็นอย่างนี้…
อาจจะดูไม่เข้าที ที่ยอมให้เธอทำร้าย…
หากเธอลองมาเป็นฉัน…
ไม่ต้องหาหรอกเหตุผลที่มากมาย
แค่รักเธอมากกว่าใครเท่านั้นเอง
Saturday, December 12, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)